

ریال نیوز : یکی از مولفه های بزرگ در هویدایی علم ارتباطات، حوزه رسانه است. اگرچه نظریه دهکده کوچک جهانی می تواند بر چیستی فلسفه ی ارتباطات صحه گذارد ولی حوزه عملکردی در ارتباط با نظریه خطی قدرت در مفاهیم سیاسی تبلور دهکده کوچک جهانی را تا حدی در سایه تردید فرو می برد، بدان سان که رسانه ها به مثابه ابزار کارآ در تحقق نظریه ی مک لوهان می تواند شمشیر دو لبه ای محسوب گردد که اصحاب مکتب فرانکفورت در آن داد سخن رانده اند. اغراق نیست اگر گفته شود رسانه ها پر قدرت ترین ابزار تغییر (change)، تثبیت و یا دگرگونی نظام های سیاسی می باشند که هرچه به جلو می رویم، در خواهیم یافت این وسایل به صورت هوشمندانه در اختیار صاحبان قدرت و بازیگران بین المللی قرار گرفته و در طراحی و تغییر بازی های هر کشور و حوزه بین الملل دخالت پنهان و آشکار دارند.
اگر بخواهیم هوشمندانه بنگریم، درخواهیم یافت که حوزه ی رسانه ضمن هدایت افکار عمومی و برانگیختگی آن خود یکی از مظاهر نشانه شناسی نیز می تواند محسوب گردد. اگر مصداق رسانه ها را در حوزه ی وسایل ارتباط جمعی اعم از جراید، رادیو، تلویزیون، سینما، فیلم، عکس، برنامه سازی های ماهواره ای و نیز ابعاد سایبری آن تلقی نماییم ؛ به خوبی به مفهوم شمشیر دو لبه پی خواهیم برد.
اگر با این رویکرد ذهنی به نقش پنهان و گاهاً آشکار رسانه بنگریم درخواهیم یافت که حوزه عملکردی آنها می تواند تفسیری دقیق از ساخت سیاسی و تغییرات پنهان و آشکار آنها محسوب گردد ؛ و حتی می توان پا را از این فراتر گذاشت و بر این ادعا پافشاری نمود که "حوزه رسانه ها خود یکی از متغیرهای قدرتمند در بازی های سیاسی و تغییرات مولفه های سیاسی - اجتماعی و اقتصادی" محسوب می گردد.
حتی با رصدی هوشمندانه می توان دریافت که حتی در وخیم ترین و آشفته ترین شرایط سیاسی که همه "تغییر یا change" را محال می دانستند ؛ رسانه ها بازیگری مهم تغییرات حوزه ی فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی تلقی شده و تغییرات را اگرچه بطئی و کند، ولی جلوه گر ساخته اند.
مفاهیم مستتر در این نوشتار در پی آن نیست که نقش متغیرها و مولفه های دیگر عرصه های سیاست، اقتصاد و ... مانند جنگ هشت ساله، تحریم ها، حوزه تفکری و عملکردی دوره های مختلف ریاست جمهوری ... را نادیده بگیرد. بلکه بر حسب تخصص ؛ حوزه ی رسانه را به صورت شبکه ای مورد مداقه قرار داده است تا نقش بازیگری آنها را در ارتباط با متغیرهای دیگر و یا خط دهی به متغیرهای دیگر به اثبات رساند ؛ بدین سبب در نگارش توجهی به نظریه ی توطئه و یا نظریه ی طبیعی شرایط نداشته و فقط به نقش ها و کارآیی های حوزه ی رسانه ها توجه را مبذول داشته است.