ریال نیوز : روزنامه نگار و نویسنده سبزواری با هشدار درباره محدودیت‌های ادبیات و فرهنگ ایران گفت : «۴۶ سال است اثر فاخر ایرانی تولید نشده است.»
به گزارش ریال نیوز ، جواد دباغی‌مقدم، روزنامه‌نگار و نویسنده سبزواری، درباره چالش‌ها و محدودیت‌های جدی فراروی ادبیات و فرهنگ ایران با اشاره به فضایی که نوشتن را بی‌ارزش یا دشوار کرده است تصریح کرد
: حاکمیت بیش از هر چیز به دنبال محدود کردن اندیشه و جایگزینی کتب آموزشی با محتوای غیرایرانی است.
دباغی‌مقدم توضیح داد: «دارم می‌نویسم در سایه‌سار حاکمیتی که نوشتن را نه بهایی می‌دهد و نه اندیشه را جز در حوزه خاندان غیر ایرانی آن‌سوی خلیج فارس و در سرزمین حجاز، وقعی می‌نهد.»
او افزود: «دارم می‌نویسم وقتی که می‌دانم توی دل دوستداران هنر و ادب پارسی هم آشوب است از فردایی که نیامده و پاسخی برای پرسش‌های خود نیافته‌اند. ادبیات وقتی پناهگاه امنی نداشته باشد، عبارات غیر، آنچنان در لایه‌های ذهنی واژه‌هامان می‌پیچند که چاره‌ای جز رعایت همان کلمات نداریم.»
این نویسنده همچنین با اشاره به وجود فرهنگستان زبان و ادبیات فارسی، تصریح کرد: «یعنی فرهنگستان زبان و ادبیات فارسی داشته باشیم، اما بجای مراقبت از ربان پارسی، اجازه بدهد کتب درسی مدارس کشور، عربی یا به زعم همین محافظان ادبیات، ایرانی-اسلامی شود.»
دباغی‌مقدم ادامه داد: «در شعر نیز چنین هستیم؛ اگرچه معدود شاعران دلسوخته داریم که می‌فهمند و از نقد من دل ریش نمی‌شوند، چون شأن و منزلت جایگاه فکری و معنوی و تسلط‌شان به واژه‌ها، چنان عمیق است که تشخیص دهند حرف من چیست. و حرف من نیز همین است که جز در برخی اشعار قابل اعتنا، انقلاب اسلامی لطمه‌ای شدید به جایگاه فاخر شعر و شاعری ایران زمین وارد آورده‌است.»
او گفت: «از مجیزگویی گرفته تا غم نان، این دوستان که بقول یک شاعر «از نخلستان تا خیابان»شان پر شده از پاچه‌خواری و شکلک اندیشمندانه درآوردن‌های نابهنجار.» دباغی‌مقدم تأکید کرد که در همه‌ی هنرها و فرهنگ این مملکت وضع‌مان به آشفتگی نوشتن و فکر است و در سینما هم اگر بخواهد متن غیر از آنچه ممیزان می‌خواهند باشد، کار دشوار می‌شود.
این نویسنده درباره نقش نظارت و ممیزی نیز گفت: «نظارت بر نشر و خبر بسیار پسندیده است و در تمام دنیا وجود دارد، اما هر کشوری اعتنای معناداری به خروجی فرهنگ و هنر و بخصوص ادبیات خودش دارد.» او از یک نکته طنزآلود اما تلخ هم یاد کرد: «من نباید داستان بلند «گوسفند نانجیب» خودم را برای انتشار به سوئد بفرستم! داستانی که همین حالا سرگرم بازنویسی مجدد هستم و تردید ندارم می‌تواند حرف‌های زیادی برای گفتن داشته باشد.»
در پایان، دباغی‌مقدم با بیان این که «انزوا یافتگان نباید در این کشور ممیزی باشند» و این‌که این‌که «فرهیختگان زیادی داریم که فرهنگ ایران زمین را به‌عنوان پیشینه‌ای قابل ستایش می‌شناسند»، از ضرورت بازبینی و اصلاح رویکردهای حاکمیتی به فرهنگ و ادبیات گفت. او بر این باور است که اگر فضا برای اندیشه آزاد فراهم نشود، جایگاه فاخر ادبیات ایران در معرض خطر جدی قرار می‌گیرد و ملت از میراث فرهنگی خود فاصله می‌گیرد.
