انتخاب بد؛ نردبان بد معیشتی را تقویت می کند
بیش از یک دهه کشور عزیزمان درگیر تحولات «بد معیشتی» یا «بد اقتصادی» است. به طوری که همه خانوارها اعم از فقیر، متوسط و حتی ثروتمند تحت تأثیر قرار گرفته اند. بدون شک همین چرخه معیوب باعث کاهش مشارکت مردم در انتخابات1390 شد و قطعاً اگر فکری برای معیشت، رفاه و تولید نشود، بر انتخابات1400هم تأثیرگذار خواهد بود.
ولی فراموش نشود این عدم مشارکت فقط در چارچوب بی تفاوتی در انتخابات باقی نخواهد ماند؛ چراکه پیش بینی می شود که این تحولات بد معیشتی، واکنش های منفی جبران ناپذیری را در پی خواهد داشت. لذا در این برهه پیش رو نیاز به راهکارهای ویژه ای است تا فشارهای اقتصادی بر مردم کمتر و در نهایت ریشه کن شود. ولی انگار مسئولین رابط گوششان به این حرف ها بدهکار نیست یا قلبشان برای وحدت و آرامش کشور نمی تپد و یا به قول دکتر محسن رضایی قرار نیست رئیس جمهور و حتی دیگر مسئولان ارشد پنبه را ازگوششان بیرون بیاورند و متأسفانه این بی تدبیری، سیلی است که هر روز به گونه مردم زده می شود.
لذا نخبگان، جوانان و مردم باید بدون نگاه به مؤلفه های مزاحم حزب گرایی و… انتخاب هوشیارانه داشته باشند تا به صورت واقعی هم چرخ زندگی و هم چرخ تولید بچرخد، نه در شعار باقی بماند. چراکه به اندازه کافی، انتخاب های ناکارآمدی داشته ایم و دیگر جایز نیست انتخاب حزب گرایی را داشته باشیم.
از این رو توصیه می شود مردم، نخبگان، دانشجویان و … از نامزدی حمایت کنند که برنامه برای حل وضعیت بد معیشتی داشته باشد و مهمتر از همه برنامه واقعی برای حل بحران های اقتصادی انتخاب کرده باشد؛ چراکه در چند دهه گذشته تاکنون روسای جمهور خطا و آزمون های متعددی را داشته اند و همین باعث شده چرخه معیوب اقتصادی در کشور نهادینه شود؛ زیرا نه اقتصاددان به شمار می رفتند و نه از تیم اقتصاددان حرف های برخوردار بودند. حال بماند که در حوزه سیاسی چه خطاهای بزرگی انجام داده اند.
بنابراین اگر می خواهیم بعد از سالهای سال انتخابی شگفت زده داشته باشیم، الزم است در انتخابات پیش رو از نامزدی حمایت نماییم که شرایط ذیل را به خوبی درک کرده باشد و برنامه ای برای آن داشته باشد:
– اقتصاددان باشد و از یک تیم نخبه جوان و بسیار حرف های اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی برخوردارباشد؛
– ظرفیت واقعی مبارزه با فساد و تجملگرایی را داشته باشد؛
– ظرفیت امیدآفرینی اقتصادی را داشته باشد؛
– ظرفیت نیازهای اقتصادی مانند اشتغال و امنیت اقتصادی را فراهم نماید؛
– برنامه های اقتصادی مانند خصوصی سازی را داشته باشد؛
– بر معضالت اقتصادی مانند تورم، بیکاری و رکود با خبر باشد؛
– اقتصاد بین الملل را خوب بشناسد؛
– ظرفیت اقتصاد ملی را بداند؛
قطعاً اگر نامزدی با چنین برنامه هایی وارد عرصه رقابت شود، نه تنها شور و شوق میان جوانان، نخبگان، مردمو… را در انتخابات 1400 فراهم می کند، بلکه به احتمال خیلی قوی رئیس جمهوری آینده ایران خواهد شد و کشور را از معضلات اقتصادی نجات خواهد داد تا مانند مهاتیر محمد نخست وزیر سابق مالزی، ایران را از این وضعیت بهم ریختگی اقتصادی و معیشت نجات دهد. به طوری که پیش بینی می شود، اگر رئیس جمهوری با این ویژگی ها انتخاب شود، در تاریخ از آن به عنوان ناجی اقتصادی ایران و ثبات امنیت ملی و توسعه قلم خواهند زد. به امید روزی که چنین رئیس جمهوری انتخاب شود و به امید روزی که مردم ناجی مشکلات را به درستی انتخاب کنند.
