حساسیت و دقت در انتخاب هیأت رئیسه کمیسیون کشاورزی مجلس دوازدهم
ریال نیوز : انتخاب هیأت رئیسه کمیسیون کشاورزی دوره دوازدهم مجلس شورای اسلامی با حساسیت و دقت بیشتری انجام شود.
به گزارش ریال نیوز ، کشاورزی به عنوان یکی از ارکان اصلی رونق اقتصاد کشور همواره مورد توجه ویژه سیاستگذاران و قانونگذاران بوده و هست . کمیسیون کشاورزی، آب، منابع طبیعی و محیط زیست مجلس شورای اسلامی یکی از کمیسیون های تخصصی مجلس است .
این کمیسیون بر اساس ماده 58 آیین نامه داخلی مجلس به منظور انجام وظایف محوله در محدوده کشاورزی، دام، طیور، شیلات، آب، منابع طبیعی، هواشناسی و محیط زیست مطابق ضوابط این آیین‌نامه تشکیل میشود.
در حالی که بحث عضوگیری و انتخابات هیأت رئیسه کمیسیون‌های تخصصی این روزها از بازار داغی در مجلس دوره دوازدهم برخوردار است، انتظار می رود با توجه به جایگاه مهم کشاورزی در تحقق خواسته‌های به حق مردم ایران افراد متخصص، متعهد و دلسوز که دغدغه کشاورزی و مدیریت آب را دارند اعضای جدید کمیسیون شده اند که برخلاف دوره های قبلی که عملکرد مناسبی از خود به جا نگذاشته است.
در این مقوله بایستی اشاره به انتخاب دکتر ساداتی نژاد در دور یازدهم کمیسیون کشاورزی به عنوان رئیس کمیسیون که با بی دقتی و عدم تحقیق اعضای کمیسیون داشته باشیم که متأسفانه از کانال کمیسیون کشاورزی چراغ سبزی برای انتخاب این فرد برای سمت حساس و مهم وزارت جهاد کشاورزی داده شد و مجلس با اعتماد به کمیسیون مذکور، رأی به وزارت ایشان داده که با انتخاب فرد نامبرده در وزارت جهاد منجر به دو پرونده فساد مالی “نهاده های دامی” و “چای دبش” در زمان وزارت ایشان و با نظارت مستقیم نامبرده رخ داده و ضمن لطمه شدید به اقتصاد کشور و ایجاد جو بی اعتمادی مردم نسبت به دولت، مجلس در رأس آن کمیسیون کشاورزی دوره یازدهم در انتخاب خود دقت بیشتری کرده و افرادی شایسته تر، سابقه مدیریت اجرای در سطح کلان در حوزه کشاورزی که دارای ایمان و عشق خدمت به مردم را به ریاست و بعداً به وزارت انتخاب کرده بودند. شاید هرگز فاجعه نهاده های دامی و چای دبش برای جامعه اسلامی ایران رخ نمیداد.
مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی در بررسی ها و پژوهش های خود در مورد مشکلات اساسی بخش کشاورزی میگوید: با در نظر گرفتن آثار شوم ناشی از افول کشاورزی در بلندمدت این بخش حیاتی کشور بایستی درصدد اولویت های برنامه ریزی توسعه مجلس و دولت قرار گیرد.
آقای هنری کیسینجر وزیر خارجه ایالات متحده در جمله معروفی میگوید: اگر نفت را کنترل کنید دولتها را کنترل خواهید کرد و اگر غذا را کنترل کنید، توانایی کنترل ملت ها را خواهید داشت.
باتوجه به حساسیت و اهمیت موضوع امنیت غذایی در ایران و خاورمیانه، اگر اعضای کمیسیون کشاورزی در مجلس دوازدهم بتواند بر خلاف دوره گذشته در انتخابات داخلی (هیأت رئیسه) خود از نمایندگان کاملاً آگاه به اسناد بالادستی، دانش روز کشاورزی نحوه سیاستگذاری، مدیریت راهبردی، مدیریت مشارکتی با تدوین برنامه و ارائه راهکار برای مشکلات و همچنین سابقه مدیریت اجرایی بالا در سطوح کلان کشاورزی، آب و محیطزیست را داشته باشند و اعضا کمیسیون با دقت (توجه به شاخص های مذکور) و بدون تکرار اشتباهات گذشته، هیأت رئیسه جدید خود را گزینش کنند.
چه بسا با تلاش این کمیسیون دوره جدید مجلس سناریوی مهم و حیاتی صنعت کشاورزی که سالهاست بر بودجه، سرمایه گذاری و توجه به بخش کشاورزی کشور سایه انداخته است، تغییر کند و بخش کشاورزی به عنوان بستر و اساس توسعه اقتصادی کشور در سرلوحه امور مجلس و سپس دولت در جهت رفاه مردم قرار گیرد.
در پایان می توان به اهم برخی از مشکلات مهم کشاورزی در سال های گذشته و به خصوص در 4 سال گذشته که کشور را دچار بحران نموده و مورد بی مهری نمایندگان مجلس قرار گرفته و سفره های معیشتی مردم را کوچکتر کرده است، به شرح ذیل اشاره کرد که امید است اعضای کمیسیون کشاورزی دوره جدید مجلس به عنوان نمایندگان قسم خورده منتخب مردم با پیگیری و تلاش مضاعف این موارد، طرح ها و ارائه راهکارهای علمی و عملی در برطرف کردن این مشکلات در مجلس و به نتیجه رساندن امور معیشتی مردم گام های بیاد ماندنی در این دوره از خود به یادگار گذاشته و جوابگوی خواسته به حق مردم عزیزمان و در نهایت روسفید در پیشگاه حق و عدالت پروردگار متعال باشند.
اهم مشکلات کشاورزی ایران عبارتند از :
کوتاه کردن دست دلالان در بازار محصولات کشاورزی که باعث افزایش 200 درصدی قیمت میوه و تره بار از مزرعه تا سفره مردم میشود
واردات بی رویه؛
سموم و کودهای آلوده؛
ضایعات محصولات کشاورزی؛
نبود سیستم یکپارچه سیاست گذاری و فرماندهی تمامی بخش های کشاورزی؛
حل معضل بی مشتری ماندن برخی محصولات؛
عدم اجرایی الگوی مصرف در سطح کشور؛
حل بحران آب و زمین؛
گسترش کشاورزی صنعتی و دانش بنیان؛
توسعه پایدار از منابع آب و خاک؛
حل کابوسی بنام فردچاله ها
جلوگیری از برداشت بیش از حد از سفره های آب های زیرزمینی؛
عدم سرمایه گذاری زیربنایی؛
عدم توجه به صنایع تبدیلی و فرآوری و بسته بندی محصولات و ……
یادداشت : دکتر پرویز عطایی
